به گزارش رومکا، کیانوش سوری (مدیر مسئول هفته نامه کلماکره و پایگاه خبری رومکا) در یادداشتی با عنوان غریبی و مظلومی امام زاده سید سهل الدین(ع) نوشت:

امامزاده سید سهل الدین یا سهل نایو بر اساس شجره نامه آن از نوادگان امام جعفرصادق علیه السلام می باشد که بقعه متبرکه این امام زاده گرانقدر در ده کیلومتری شهرستان پلدختر و در دره طویلکش مسیر جاده ترانزیت غرب به جنوب کشور آرامیده است که بخاطر کرامت بسیار مورد توجه زائران بسیاری ازجمله شهرستان رومشکان، کوهدشت، منطقه طرهان و همچنیین استان های کرمانشاه و ایلام و خوزستان می باشد.

این بقعه متبرکه به لحاظ واقع شدن در دل کوه های زاگرس و موقعیت جغرافیایی مناسب می تواند به یک مرکز سیاحتی و زیارتی برای منطقه تبدیل شود و از طرفی بقاع متبرکه از ظرفیت های عظیم معنوی برخوردار هستند که باید عزم مسئولین و متولیان در این راستا باشد تا به شکل صحیح و شایسته ای از آن برای توسعه زیرساخت های فرهنگی استفاده شود. سید سهل الدین معروف به سهل نایو از آنجایکه که از نوجوانان نسل امامزادگان و اهل بیت علیهم‌السلام می باشند لذا مردم به همین دلیل برای دوری فرزندان خود از هر گزندی به زیارت مرقد بزرگوار ایشان متشرف می‌شوند.

امام‌زاده‌ای سهل الدین(ع) متأسفانه این‌روزها از حداقل امکانات برای رفاه زائران هم برخوردار نیست و عدم وجود زائرسرا، عدم صحن و زریح مناسب، عدم وجود سرویس‌های بهداشتی مجهز، عدم دسترسی مناسب و جاده آن و… را می‌توان از مهمترین مشکلات این امام‌زاده دانست.

وجود چندین قبر قدیمی‌ در کنار مرقد این امام‌زاده نشان از قدمت تاریخی و خاص بودن آن دارد که البته خیلی از ماها از دوران کودکی خود با این مکان که آن روزها حال و هوای دیگری داشت و محلی برای زیارت های دسته جمعی و همدلی های آن زمان، خاطره‌ های فراموش نشدنی داریم.

لذا انتظار میرود اداره اوقاف و امور خیریه بعنوان متولی و با همکاری اداره میراث فرهنگی و گردشگری همت و جدیت بیشتری به خرج دهند و از این ظرفیت الهی استفاده کرده و شرایط را از چیزی که هست بیشتر تغییر دهند که این وضعیت شایسته یکی از امامزاده‌ هایی از نسل خاندان اهل بیت عصمت و طهارت علیه السلام که در منطقه ما آرمیده‌ حقیقتاً نیست و در غریبی و مظلومی بسیار بسر میبرد.

بقعه سهل الدین (سهل نایو) مربوط به دوران‌های تاریخی پس از اسلام است که در تاریخ ۲۳ شهریور ۱۳۸۲ با شمارهٔ ثبت ۹۹۹۶ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.