از مهر مادری تا جوانی جمعیت؛ رسالت بزرگ زن ایرانی

زن در فرهنگ ایرانی ـ اسلامی، تنها یک عضو خانواده نیست؛ بلکه محور مهر، آرامش و استحکام در زندگی خانوادگی است. وجود او سرچشمه عشق و تربیت و نقطه آغازین شخصیت‌سازی نسل آینده به شمار می‌رود. هر جامعه‌ای که زن را ارج نهد در حقیقت بنیان‌های فردای خود را استوار کرده است. امروز نیز، در شرایطی که کشور با چالش‌های مهمی همچون کاهش جمعیت، تغییر ساختار سنی و تهدیدهای فرهنگی مواجه است، نقش زن بیش از هر زمان دیگر جلوه‌ای حیاتی پیدا کرده است.

یکی از موضوعات بنیادینی که سال‌های اخیر مورد توجه صاحب‌نظران، پژوهشگران و مسئولان قرار گرفته، مسئله جوانی جمعیت و فرزندآوری است. مقام معظم رهبری بارها بر اهمیت این موضوع تأکید کرده‌اند؛ تأکیدی که نشان از نگاه راهبردی و آینده‌پژوهانه به آینده ایران اسلامی دارد. این مسئله تنها دغدغه‌ای اجتماعی نیست، بلکه موضوعی ملی است که غفلت از آن می‌تواند مسیر رشد و پیشرفت آینده کشور را با چالش‌های جدی روبه‌رو کند. تحقق این خواسته بزرگ، بدون توجه به نقش محوری زن در خانواده امکان‌پذیر نیست؛ زیرا زن ستون اصلی خانواده و نخستین آموزگار عشق، ایمان و تربیت برای نسل های آینده است.

در این میان زنان و مادران امروز، سربازان واقعی نظام مقدس جمهوری اسلامی در زنده نگه داشتن نسل آینده به شمار می‌آیند. حضور آنان در عرصه‌های گوناگون اجتماعی، فرهنگی، علمی و اقتصادی نشان می‌دهد که زن ایرانی تنها به یک نقش بسنده نمی‌کند؛ بلکه همزمان می‌تواند مادر، همسر، مدیر خانه و فعال اجتماعی و فرهنگی باشد. و البته این توانمندی، مسئولیت او را در برابر موضوع خطیر فرزندآوری دوچندان کرده است.

بسیاری از زنان کارمند در دستگاه‌های دولتی نیز فرزندآوری را نه مزاحم کار و پیشرفت، بلکه فرصتی ارزشمند و روح‌بخش می‌دانند؛ فرصتی که با تولد فرزند، معنایی تازه به زندگی آنان می‌بخشد. مادران شاغل بارها گفته‌اند که خستگی‌های روزمره، فشارهای کاری و استرس‌های زندگی، با یک لبخند کودک و گرمای آغوش او از یاد می‌رود. این مهر مادری نیرویی است که خداوند متعال در وجود زنان قرار داده و به واسطه آن خانواده‌ها را به سرچشمه آرامش و استواری تبدیل می‌کند.

واقعیتی انکارناپذیر این است که هر فرزند، هدیه‌ای یگانه از سوی پروردگار است. وقتی کودکی قدم به دنیا می‌گذارد، مادر تازه درمی‌یابد که بخشش‌های خداوند همه به یک اندازه نیستند؛ هر کودک دنیایی از عشق، امید و برکت است و به دل مادر نوری تازه می‌بخشد. این تجربه معنوی، پیوندی عمیق میان مادر و فرزند ایجاد می‌کند که پایه اصلی استحکام خانواده محسوب می‌شود.

از سوی دیگر، امروز بیش از هر زمان نیازمند آن هستیم که مسئولان، نهادهای اجتماعی و نظام اداری کشور دغدغه‌مندی بیشتری نسبت به موضوع جمعیت داشته باشند. تحقق جوانی جمعیت تنها با تشویق و توصیه ممکن نمی‌شود؛ بلکه باید با حمایت‌های واقعی، تسهیل شرایط شغلی مادران، بهبود وضعیت مسکن، ارائه بسته‌های حمایتی و ایجاد امنیت اجتماعی برای خانواده‌ها و مادران خانه دار همراه باشد. زن زمانی می‌تواند نقش مادر را با آرامش ایفا کند که بداند جامعه و ساختارهای اداری در کنار او هستند.

در نهایت باید گفت که زن ایرانی، نقطه هدف محبت‌های بی‌کران و نقش‌آفرین اصلی در تحکیم یک خانواده ایرانی و اسلامی است. اگر قرار است نسل آینده‌ای سالم، توانمند، مؤمن و امیدوار به آینده داشته باشیم، باید به زن و نقش مادری او توجه جدی‌تری شود. حفظ خانواده، تعالی نسل و ساختن فردایی روشن برای ایران، همه از دستان پرمهر و قلب سرشار از عشق زنان و مادران این سرزمین آغاز می‌شود.

سکینه سوری